Koralina, dziecko pracoholików

Pierwszy raz od ponad roku wyszłam wieczorem z Dziunym i do tego do kina. Był to czysty przypadek - niania nie mogła przyjść rano, ale za to mogła zostać dłużej. Patrzę do netu, a tam film według xiążki Neila Gaimana. Koralina urwała mi głowę i to nie tylko dlatego że to pierwszy film 3D jaki widziałam w żywocie. Audiowizualnie perfekcyjny. No i jak tak sobie patrzyłam na rodziców Koraliny, wbitych każde w swój komp, zupełnie jak Dziuny i ja, to sobie pomyślałam, że mam nadzieję, iż za paręnaście lat, w razie czego, Alanek też dogada się z jakimś kotem...